Co możemy jeść, a czego unikać przy dnie moczanowej.
Przestrzeganie diety u pacjentów z dną moczanową przynosi wiele korzyści, przede wszystkim łagodzi objawy oraz zapobiega nawrotom choroby. Dieta powinna opierać się na produktach ubogo purynowych, z których powstają niewielkie ilości kwasu moczowego: warzywa (np. bakłażany, papryka, cykoria, kapusta, roszponka, ogórki, marchew, kalarepa, sałata, rzodkiewki, buraki, ziemniaki, pomidory, cukinie, kalafior, seler, szparagi, cebula), owoce (np. jabłka, gruszki, wiśnie, ananas, kiwi, czereśnie, śliwki, truskawki, pomarańcze, banany), produkty zbożowe (pieczywo, ryż, kasza, makarony), mleko i przetwory mleczne, jaja oraz orzechy. Produkty, z których powstają duże ilości kwasu moczowego powinny być wykluczone z diety: podroby (np. wątróbki, serca, nerki, ozorki), ryby i przetwory rybne (np. szproty, śledzie, sardynki, tuńczyk, łosoś wędzony, karp ze skórą, makrela wędzona), owoce morza, ikra, galarety mięsne, mocne wywary z mięs, konserwy. Produkty, które powinny być spożywane w ograniczonych ilościach: wędliny, kiełbasy, parówki, mięsa (np. wołowina, jagnięcina, wieprzowina, drób, dziczyzna), nasiona roślin strączkowych, dorsz, sandacz, mintaj, grzyby, czekolada, kukurydza. Związków purynowych nie zawierają również: masło, śmietana, miód, dżemy, marmolady i cukier. Jednak w przypadku współwystępowania dny moczanowej z cukrzycą, hipercholesterolemią lub hiperlipoproteinemią, produkty te powinny być spożywane w niewielkich ilościach. Istotne jest również unikanie fruktozy obecnej w napojach i sokach owocowych oraz zwiększone spożycie nisko tłuszczowych produktów mlecznych, które obniżają poziom kwasu moczowego. Zawartość białka w diecie powinna być dostosowana do potrzeb fizjologicznych. Tłuszcze należy ograniczyć, ponieważ wzmagają wchłanianie zwrotne moczanów w kanalikach nerkowych. Zaleca się wyeliminowanie tłuszczów zwierzęcych i utwardzonych tłuszczów roślinnych. Zapotrzebowanie energetyczne powinny uzupełniać węglowodany, które mają właściwości wzmagające wydalanie moczanów. Technika sporządzania posiłków opiera się na gotowaniu w wodzie lub na parze. Mięso gotuje się wyłącznie w dużej ilości wody i nie wykorzystuje się powstałego wywaru, zabieg ten umożliwia wypłukiwanie puryn i tym samym zmniejszenie ich ilości. Korzystne jest przygotowywanie potraw bez tłuszczu i stosowanie niewielkiego dodatku tłuszczów roślinnych, takich jak olej rzepakowy, oliwa z oliwek czy olej lniany na surowo do ugotowanych potraw. Zabrania się spożywania potraw smażonych, pieczonych i duszonych. Posiłki należy spożywać regularnie. Wskazane jest spożycie ostatniego posiłku 4–5 h przed snem, ponieważ w nocy zwiększa się ilość zatrzymywanego w organizmie kw. moczowego. Dieta pacjenta z dną powinna również obejmować zwiększoną podaż płynów, nawet do 3 l dziennie, zapobiega to wytrącaniu się kw. moczowego. Bezwzględnie należy wyeliminować z diety piwo i inne napoje zawierające alkohol ze względu na ich właściwości aktywujące metabolizm puryn oraz hamujące wydalanie kwasu moczowego z organizmu. W przypadku prawidłowej masy ciała wartość kaloryczna diety powinna pokrywać zapotrzebowanie energetyczne chorego. Osoby z nadwagą powinny dążyć do obniżenia nadmiernej masy ciała pod kontrolą lekarza i dietetyka.
